Handig

Met het behangen hoefde ik enkel met een speciale roller het plaksel op de muur te rollen, en dan de droge banen er tegenaan strijken, zag ik op de instructies op het behangplakdoosje. Daar ga je dus al de mist in he, hoe krijg je een roller in een emmer, dat past toch  niet? Gelukkig had ik een opbergbak bij me, met deksel, en daar paste de roller wel goed in. 'Bevochtig de roller met het plaksel', uh, helemaal rondom, lastig, want het wilt niet echt rollen in een kleffe vloeistof, dan maar voorzichtig dopen, en een beetje aftikken op de rand. Ik zette de roller tegen de muur aan en rolde er flats-flats-flats mee naar boven en flats-flats-flats naar beneden, slechts een halve meter maar, en toen had ik al door dat degene die dit had verzonnen een goed gevoel voor humor had; ik zat onder de spetters plaksel, en zag de bui al hangen voor het net mooi gewitte plafond. Dit ging hem niet worden, de roller werd ingepakt, en de kwast ter handen genomen, en dat ging veel beter. Dit zeegroene ging tegen de muur van de naaikamer aan, was zo gedaan.

Mensen wat een uitvinding, vliesbehang dat niet ingesmeerd hoeft te worden, het werkt als een trein! En vandaag dus de volgende kamer aangepakt, de moeilijke kant maar eerst.

De foto's zijn behoorlijk vaag, genomen met mijn mobieltje, maar het geeft een idee waar ik mee bezig ben. Of niet...haha... Deze kamer is altijd wit geweest, en nu deze antiekerige kleur er tegenaan, ik vind het wel wat hebben.  Ik heb op deze manier (plakkend, niet fotograferend) met veel plezier gewerkt, met kerstmuziek op SkyRadio, en dan verder niemand in huis, echt heel rustgevend. Alleen toen het bovenlicht op de overloop opeens aan floepte, schrok ik toch wel behoorlijk, en toen later een rol van tafel viel in de andere kamer, zat ik bijna tegen het plafond aan, je verwacht het niet he. Er liep vanmiddag, toen ik de muur wilde inpappen,  een zilvervisje voorbij, en reflexmatig sloeg ik hem met mijn platte hand morsdood, en toen ik naar mijn hand keek en de verpulverde restanten zag, liepen de rillingen over mijn rug, jakkie bah.

Het werd al vrij vroeg donker, het was nog geen 3 uur, en gieten dat het deed, dus ben ik maar gestopt; ik werk het liefst met buitenlicht, zeker met dit donkere behang. Na een kopje koffie ben ik lekker gaan spelen met quiltjes, die van mijn moeder riepen om quiltsteekjes, zo leuk om te doen! Weer even wat anders dan de witkwast of behangkwast hanteren ( behangen is nu puur vluchtgedrag, want ik moet eigelijk kerstkaarten schrijven),

De onderste quilt was al lang klaar, en hing al een tijdje op, maar het begon aan de bovenkant wat te lubberen omdat er nergens was doorgequilt.

Nog een leuk (educatief) filmpje,  voor wie babyblocks wilt maken, maar tegen die verrekte Y-seams aan zit te hikken: