waarvan sommigen zo groot, dat je ze bijna over je hoofd kan trekken, ojee. De overlocker deed zijn werk -na eerst schoongemaakt en geolied te zijn- wat een tempo, snijden en stikken in een, ideaal, maar wel een zooi overal, dus na afloop gestofzuigd. Zipje zag toen nog even zijn kans schoon om de mooie schoolhouse quilt te testen, hij lag heerlijk.
En terwijl de spruiten voor het eten zorgden (pizza),
begon ik met de bies op de voorkant van de quilt te stikken, met de machine. Mijn idee om de bies hierna helemaal naar achteren om te slaan, zodat je een biesloze quilt krijgt, heb ik moeten laten varen; de naden van de flying geese in de rand maakten dat de boel te dik was. Op mijn normale manier de bies met de machine daarna vastnaaien ging ook niet, vond ik, want als ik met wit naaide, ging ik door de puntjes van de rode gansjes, en als ik met rood zou doen, zou elke misser op de bies opvallen. Zat er maar 1 ding op, old-school met het handje werken.
Jaja, de wonderen zijn de wereld nog niet uit, en ik weet ook weer waarom de naaimachine is uitgevonden, want het gaat zo tergend langzaam, en met Zopje als kwaliteitsbewaker op schoot gaat het nog trager, want af en toe moet ik een staart uit de weg duwen.
Zipje zag dat het geen strak plan was om er bij te komen liggen, en zocht ander gezelschap op.
Maandagmiddag en ik ben klaar met 1 lange kant! Maar ik heb ook met hele mooie lapjes mogen spelen, kijk maar eens in mijn eBay winkel (rode knop rechts op mijn weblog), ooh ze zijn haast te mooi om te verkopen! Hieronder een hele kleine greep; ik heb ongeveer 68 lapjes te koop nu, maar dat kan snel veranderen, want ik heb een fan :-) .
2 opmerkingen:
Wat een geluk dat we allemaal anders zijn, want ik heb een ontzettende hekel aan de naaimachine, maar dat heeft meer te maken met de pijn in mijn rug en nek.
Groetjes
Ines
Ja als het niet gaat zoals het moet dan maar zoals het kan. Als het resultaat maar goed is.
Een reactie posten