Meer uren in een dag

Zaten er maar meer uren in een dag, dan kwam ik toe aan nachtrust ;-), niet dat ik 's nachts ook door zit te werken, maar doordat ik gisteravond vlak voor het slapen gaan toch nog even wilde kijken hoe één stitcherieblokje er zou uitzien, en na die ene nog eentje, en vooruit, nog één kleintje, was het opeens  half 2 toen ik bleek en misselijk van vermoeidheid het bed in rolde, om vervolgens de halve nacht -of wat daar van over was- te dromen over quilten. Man o man, ik was gesloopt toen mijn wekker af ging! Wat zeg ik tegen de kinderen? "Niet vlak voor het slapen nog iets spannends doen als gamen", en wat doe ik? Machinaal quilten, dat is het equivalent van gamen, maar dan voor quilters, net zo (in)spannend, opwindend, en net zo leuk, als alles goed gaat. En ja, het is allemaal goed gegaan, en nee, ik ben er nog niet, ben wel al op de helft. De helft van wat? Ojee, vergeet ik bij het begin te beginnen.

Zaterdag heb ik witte tussenvulling gehaald bij Janny, de schat had nog wel even tijd om de winkel te openen voor me, voordat ze naar de verjaardag van haar vader moest gaan (die achter haar huis woont). Waarom vulling kopen als je al 10 meter of zo van die prachtige zachte katoenen vulling in huis hebt? Nou, die vulling is nieuw voor mij, en ik weet niet hoe het zich gaat gedragen na een jaartje hangen, en dat weet ik dus wel bij die witte van Janny. Quilts die ik hiermee heb 'gevuld' hangen na 2 jaar nog net zo strak en recht en mooi gevuld als toen ze vanonder de opgedroogde natte lappen vandaan kwamen, en deze quilt is me te dierbaar om de gok te nemen. Dus tussenvulling gehaald, en 3 kwartier later stond de boel al op de latten,

mijn lief had me even geholpen de loeizware glazen tafel dwars in de kamer te zetten, zodat ik meer ruimte had, en het bevalt me zo, dat de tafel voorlopig zo mag blijven staan.

Ik heb het dus over de Girl's Day Out, eenmaal voor het oog recht gelegd op de lagen, gingen de vierkante en langwerpige meetlatten er op, om de boel haaks en recht te leggen,

om het vervolgens vast te spelden. Zo op het oog recht liggen, is heel tricky, en je ziet het resultaat pas goed wanneer hij tegen de muur hangt, want je kijkt er schuin tegenaan als je aan het sandwichen bent. En het gevoel van recht of scheef is ook heel persoonlijk, zo loop ik me al jaren te ergeren (nou nou, ergeren is een groot woord) aan de handgrepen in de keuken, die voor mijn gevoel echt centimeters verschillen in hoogte. Tot ik de lat er langs legde, en zag dat het slechts mm werk was. Ik bedoel maar.

Eerst de boel rond de stitcherie blokken vastzetten,

met een bloemmotief uit de losse pols, en daarna pas op de lichte blokken rond de borduursteken gaan quilten, dat was het plan. Tot ik mijn nieuwsgierigheid (of angst) niet kon bedwingen, gisteravond, (angst ja, want de niet doorgequilte blokken lagen als lege bh cups op de quilt, zou dat ooit nog goed komen? ) en ik toch maar een paar blokjes heb doorgequilt, wat erg lekker ging. Bedenk bij het bestuderen van onderstaande foto, dat het maar een klein blokje is, en het grote lijkt dan het is. De draden die je over en weer ziet lopen, los over het werk, knip ik er af zodra het blok klaar is, ik begin en eindig bij zulke draden met 2 a 3 x een inieminiesteekje heen en weer makend.

Ik moest stapvoets naaien om de borduurdraden niet te raken, -wat me af en toe niet lukte- en daarbij was ik zo geconcentreerd en lekker bezig, dat ik de tijd echt vergat en zo een uur lang in dezelfde houding met hoofd en zo zat in een doodstille kamer, dus stijf dat mijn nek was bij het opstaan, aaaarhg!

Gelukkig ging het vanmiddag weer prima, en toen heb ik de radio aangehad met het doorquilten, zodat ik me bewust was van de tijd, elk half uur reclame en korte nieuws, even opstaan, koffie zetten, wasje ophangen/strijken/vouwen, en zo ben ik dus op of net over de helft met het quiltwerk, en hoop ik dat ik morgen de rest af krijg, en ook toe ga komen met het quiltgaren! Ik had wat problemen met het quiltvoetje bij de snoeppotjes, welk voetje ik ook gebruikte, de kraaltjes zaten in de weg, en dus heb ik het op deze manier gedaan:

En zoals jullie zien gebruik ik nu de gewone quiltvoet, en niet de BSR-voet, want met deze blokjes kan het infra-rood oogje van het voetje niet altijd draadjes tellen; als hij een borduurdraadje ziet raakt hij van slag. Ik werd niet goed van dat gegaloppeerd (dan roffelt hij opeens 10 steken op een mm afstand), en doe het dus lekker zonder de magic eye. Gaat ook prima, kwestie van ritme houden.

En zo kwam ook dit bol staande blokje mooi  vlak te liggen, zonder plooien of schuingetrokken randen, aaaah, wat is het leven goed zo. Het kleine blokje er boven heb ik enkel in de ditch gedaan, en rond het hartje, misschien dat ik later meer quilt, ik bekijk dat wel als ik klaar ben. Oja, let op het strijken dat je de naden rond de stitcherieblokken weg strijkt, zodat je in het lichte blok in de ditch kan quilten, en niet -wat nog moet gebeuren- de onderste rand in de ditch van de sashing moet doen, in de kleur van de sashing.

Had ik al verteld dat ik de cupcakes met de needleturnpoint manier had vastgenaaid? Oh, nog maar een keer of 3?

Ik had vrijdag een bezoekje gebracht aan quiltshop Leur, even King Tut garen kopen, verjaardagscadeaubon inruilen voor mooie lapjes, antieke quilt laten zien aan Monique, en dan weer snel naar huis. Nou, het is ook wel zo gegaan, maar ik verliet de winkel haast jankend met mijn ziel onder mijn armen zonder mijn antieke quilt, Monique wilde hem niet meer loslaten! Hij mag -vooruit dan- 3 weken in de etalage, komt dat zien-komt dat zien! Ik ga morgen of zo even gluren of hij er mooi hangt; volgens mij haalt Monique hem er elke avond af om mee te nemen om hem thuis op de bank te kunnen aaien.  Vast.

En over nog een avontuur dat ik bij dezelfde quiltwinkel ga beleven over een paar maanden, vertel ik later meer, zodra ik van de hoed en de rand weet. Ook hier kon ik haast niet van slapen, wat heb ik nu weer op mijn hals gehaald? Maar wel een spannend leuk gevoel, ik heb er zin in en kan haast niet wachten.