Aléé hop

Even stand van zaken, de Affo's van dit jaar op een rijtje

Vol verwachting dook ik vanmorgen mijn UFO stapel in, welke riep nu om het hards om afgewerkt te worden? Na een wilde scrapquilt schreeuwde mijn ziel om een rustige traditionele quilt, mijn armen vroegen of het alsjeblieft een niet al te grote quilt kon zijn, en mijn hersenen bedelden om iets uitdagends qua quiltwerk, wat om een beetje rekenwerk of in ieder geval nadenkwerk vroeg. Vooruit, maar niet teveel, want ik wist niet hoe de plotse hormonendip invloed ging hebben op mijn doorzettingsvermogen, nu dat het spiraaltje en de hormoonpleisters weg waren.Herinneren jullie je deze nog?

Van een pakketje stof gemaakt, maar ik bleek te weinig stof te hebben om hem zo groot te willen maken als ik in gedachten had, ontdekte ik toen ik al bijna klaar was, en toen had ik er een donkerdere stof bij genomen, wat goed is uitgepakt, vind ik. Met een rode piping rondom (zie foto onderaan dit blogje), de eerste keer dat ik zoiets in een quilt stopte, en ook dat beviel wel, ook al vielen de puntjes van de sterren nu weg, nou ja, ik wist dat ze er wel zaten, en dat was al goed genoeg.

Uitdagend quiltpatroon, ik wist er wel eentje, de Baptist Fan.

In dit filmpje kan je het maken in actie zien, ook al doet ze het hier op een longarm machine, met de gewone naaimachine lukt het ook wel. Jammer dat ik het filmpje niet op mijn blog kan zetten, die functie is uitgeschakeld door de maakster van het filmpje. Als ik me laat inspireren door een filmpje, dan bekijk ik het eerst een paar keer, en nadat ik aan de slag ben gegaan, bekijk ik het weer, want pas tijdens het zelf doen, komen de vragen.

De kwart cirkels moesten eerst op de quilttop getekend worden, maar hoe? Eerst zat ik te pielen met borden, met passer en papier, maar ik kon me niet voorstellen dat dit hem ging worden op deze manier, tot ik me herinnerde dat ik ooit in een vlaag van verstandsverbijstering een setje ronde mallen had aangeschaft, en eureka, die werkten goed!

Zodra ik dit patroon binnenkort weer ga gebruiken, maak ik wel foto's van hoe ik het aanpak op de quilt.

Het er op tekenen ging met de mallen steeds vlotter naar mate de quilt gevuld werd met blauwe lijnen, en na een half uurtje zat het er op, en het zag er nu al goed uit :-).

Het quiltengaren, dat een tikje donkerder was dan de bruine stof, brak bij elke scheet die ik liet, alleen bij het lossen van de bovenspanning ging het goed, maar dan zag de achterkant er weer niet uit. Van naalden wisselen maar, en toen ik een topstitchnaald wilde pakken, bleek het doosje leeg!

Nou moest ik toch de stad in, nou ja, even een frisse neus halen kon geen kwaad, en een kwartier later liep ik naaimachinewinkel Wilbrink  binnen, waar ik eindelijk ongezien mijn inlegkruisje van tussen mijn billen kon peuteren, door mijn lange broek heen uiteraard.  De altijd vriendelijke eigenaresse van de zaak kwam  vanachter de winkel aangelopen en trok een grote la open, toen ik vroeg of ze ook topstichnaalden had. Wow, alle soorten machinenaalden lagen daar, van de gewone naald in alle maten, quiltnaald, borduurnaald, titanium naald, en nog veel meer, en  gelukkig ook topstitch, en gewapend met (bijna) van alles wat schoof ik thuisgekomen gelijk weer achter de naaimachine.

Het draad bleef afbreken, mijn geduld werd wel erg op de proef gesteld vandaag, en ik inspecteerde het klosje garen, want daar kon het natuurlijk ook aan liggen. Het was Aurifill van een goede kwaliteit, zag er mooi uit, glad en stevig, maar toch besloot ik om er met het flesje siliconen 3 streepjes olie over het klosje te halen, zodat het garen gesmeerd tussen de spanningsplaten glijd, waardoor de kans op breuk misschien kleiner is. Oooh, wat een genot, het draad is sinds dat moment niet 1x meer geknapt!

Wat te doen met al die aan en afhechtingen op de quilt, je kan het draad gewoon afknippen, wat ik meestal doe bij gebruikersquilts, maar nu besloot ik het een keer netjes weg te werken, zie het bewijs hieronder.

De oplettende kijker ziet meteen dat ik af en toe naast het blauwe lijntje heb gestikt, maar dat geeft niks, want zodra de lijnen weg zijn gewassen, valt het niet meer op. Vrijheid blijheid, het hoeft niet perfect te zijn, als het maar af is.

En daar ligt de quilt dan, mooi te wezen, de overtollige randen afgesneden, wachtend op de bies die nog gaat komen, maar waarvan ik zelf ook nog niet weet welke kleur het gaat worden. Rood? Blauw? Of bruin? Hmm, daar gaan we niet te lang over twijfelen, er liggen nog meer quilts te wachten.