Gestoord

Na een ontbijt en een paar onverkwikkelijke doch noodzakelijke huiselijke bezigheden plofte ik neer in mijn luie stoel, om de rest van Love Actualy te bekijken, eergisteren moest ik na een kwartier al afhaken, en dan is het heerlijk dat je het kan opnemen. Dit is zo'n super romantische film, met een tikje zielig, tikje ondeugend, tikje gemeen en veel humor, ik heb ook zitten lachen, snuffen, boos gekeken en met een Aaawh gevoel de hele film afgekeken.

Oeps, al half 2, ik moest snel de kerstbingo trekking doen, en het was zo half 3, snel een bestelling klaarmaken (de gekleurde en bruine stofjes van hier doen het heel goed!) -in het echt zijn de kleuren dieper- En wil je een kans maken ze te winnen, kijk dan bij mijn vorig blogje!

 

zodat-ie nog de deur uit kon, en toen als de gesmeerde bliksem de auto vullen en naar de vuilstortplaats.  (nee, geen speelgoed wat weg ging, gewoon de tv-kastdeuren en wat zooi)

In een miezerbuitje stond ik mijn boeltje te lossen, en zag een man met een prachtige lading triplex platen, en ook open kasten/bakken, gemaakt van triplex, allemaal in de resthoutcontainer aan het mikken. Toen ik zei dat dit wel erg zonde was, zei hij dat het allemaal presentatie materiaal was dat al jaren in zijn garage stond, en dat ik het zo mocht meenemen, maar daar stak zowel mijn verstand (want wat moet ik er mee?) als de medewerker van de vuilstortplaats een stokje voor. Eenmaal uit de auto moet afval in de container, uitwisselen van eigenaren mag niet, tenzij we dit buiten het terrein van de stortplaats wilde afhandelen. "Nee, bedankt", zei ik, naar mijn verstand luisterend, maar ik keek met pijn in mijn hart toe hoe die mooie platen verpletterd werden door de gemene wals.  

Ik reed door de drukte terug richting de stad, moest nog even langs de garage, maar halverwege voelde ik iets trillen en brommen onder mijn gat. Nee, geen ondeugend ding dat uitgezakt was, maar mijn mobieltje die in mijn kontzak zat. Normaal negeer ik deze als ik rijd, maar ik stond al 10 minuten stil in een file, en na een hoop gedoe -lange vest en jas aan- had ik hem te pakken, lang leve de anti-slip hoes die er om zat, zo handig! Er stond een familielid voor de deur zonder huissleutel, handig, en de tijd van een reservesleutel onder de bloempot is passe, maar gelukkig waren de buren thuis, en hoefde ik me niet te haasten. 

Bij de garage aangekomen, na 2x verkeerd rijden, werd ik vriendelijk geholpen door een koortsig uitziende balie medewerker, even een batterijtje verwisselen van de afstandsbediening van de autosleutel was zo gedaan, en snel toog ik op weg naar huis, om te kijken of degene die me belde omdat-ie zonder sleutel bij de voordeur stond nog binnen was gekomen. Het verkeer en de stoplichten werkten niet mee, maar ik kwam nog redelijk vrolijk thuis aan, en checkte bij het zien van de auto van mijn lief gelijk of de sleutel weer werkte, waarop de auto reageerde met een vals en hard alarm, die ik niet meer uit kreeg, en de deuren waren ook niet van slot gegaan. Snel naar binnen gerend om een andere sleutel te pakken, om het alarm uit te zetten. 

Mijn lief zat aan tafel post door te nemen en keek liefdevol op hoe ik al briesend en stomend mijn jas uitgooide, wat had ik het warm, en wat was ik boos. En ik had een honger, was vergeten te lunchen, hoe was dat nou mogelijk!

Omdat ik niet wist hoe laat de garage zou sluiten, ging ik gelijk weer terug naar de garage, in de auto van mijn lief, om te laten zien dat de sleutel het echt nog niet deed. Gelukkig ging ook bij de balie medewerker het alarm van de auto af toen hij op de sleutel drukte, en de deuren bleven dicht. 

"Kapot", was zijn diagnose, en ik moest maar een afspraak maken om de auto (?) na te laten kijken, "Bel donderdag maar,", zei hij. "Een nieuwe sleutel? Nee, mevrouw, deze kosten 200 euro, we kunnen beter eerst kijken of er niet iets anders mis is tussen de auto en de sleutel," mij aankijkend of ik wel helemaal goed wijs was. 

Maar 200 euro voor een sleutel, dát is toch gestoord? 

Thuis gekomen ben ik aan de boterham gegaan, en heb ik nog even genoten van deze scene om weer terug in de kerststemming te komen