zaterdag 17 november 2012

Complimentjes


Complimentjes, wie krijgt ze niet graag? Ik wel, maar soms lijkt het wel of mensen het verleerd zijn om ze te geven, of is men al zo gewend aan mekaar dat ze denken: "weet ze al, ik zeg niks."?  En complimentjes ontvangen is blijkbaar ook een kunst. Als ik een wildvreemde vrouw in het passeren (druk, dus ik liep er al een tijdje achter) in de Bijenkorf vertel dat ze een lekker luchtje op heeft, kijkt ze me aan alsof ik haar voor de gek aan het houden ben, en loopt ze met een onzekere blik in haar ogen richting de lekkere luchtjes afdeling, "even wat opspuiten, want ik stink vast"...... Ik geef een kennis een compliment over haar mooie jas, en gelijk krijg ik te horen hoe duur hij was, en waar ze hem heeft gekocht. Als ik dat had willen weten, had ik daar wel om gevraagd. Zeg gewoon "dank je, vind ik ook", en wees blij dat een ander jouw smaak weet te waarderen.
Eén keer wist iemand mijn compliment wel te waarderen, maar toen stond ik met schaamrood op mijn kaken: jaren geleden ging ik naar theater met mijn wederhelft, en in de pauze gingen we naar de foyer om drinken te halen. Het was er bij de bar afgeladen druk, met lange brede rijen;  en ik volgde mijn lief terwijl we door de massa mee naar voren werden gezogen, als haringen in een ton stonden we tegen elkaar aan gedrukt op het laatst, en ik kneep hem zijn kont en zei dat hij een lekker kontje had... hij draaide zich grijnzend om,"dank je" zeggend, en toen bleek dat hij niet was wie ik dacht dat het was. Roder dan rood bood ik mijn excuses aan, maar hij vond het niet erg, zei hij, en ik wist niet hoe snel ik daar weg moest wezen! Mijn wederhelft stond nietsvermoedend verder naar voren, ik was gewoon achter het verkeerde colbertje aan gelopen.
Onderstaand recept van broccoli quiche kreeg ook veel complimenten, en terrecht, warm of koud, hij is heerlijk!
Photobucket
men neme: een halve kilo broccoli, 2 ons ham in dikke plakken (zelf in kleine blokjes snijden), 250 Gr. Geraspte jong belegen kaas, flesje magere kookroom, klein bakje crème fraiche, 4 eieren, volle (met hoopje, niet afgestreken) theelepel milde mosterd, zout, peper en bladerdeeg.
Hetelucht oven op 180 gr voorverwarmen (gewone oven met boven/onderverwarmjng op 200) Broccoli in kleine stukjes snijden, 5 minuten koken in ruim water en heel goed laten uitlekken! In grote kom mik je alle ingrediënten op de broccoli en ham na. Goed mengen. Leg bladerdeeg in ingevette ovenschaal, prik gaatjes in de bodem en verdeel de broccoli hier over uit. Gooi er dan de ham over, en dan het mengsel uit de kom er over uitgieten. In de oven 45 minuten laten bakken. Het rook zo zalig toen het klaar was, dat men verbaasd was dat dit mogelijk was met broccoli. Voor 6 personen, normale eters. En hij is koud ook lekker, en eenmaal koud is hij goed stijf, warm uit de ovenschaal is hij wat vochtig van de brocolli.

7 opmerkingen:

janneke zei

Ik ben het volledig met je eens! Een complimentje is het zonnetje van iedere dag. Geniet dan ook van het zonnetje.

En voor jou: wat kun jij toch heerlijk schrijven. Een feestje om te lezen.

GRANNY'S HOUSE zei

Je hebt helemaal gelijk.
Ziet er heel erg smakelijk uit, jammer genoeg lust de mijne geen broccoli, maar ik kan hem altijd eens met een verjaardag maken.

Groetjes
Ines

Annerieke zei

lol

de broccoli ziet er erg lekker uit, mjam warm of koud, ga ik zeker een keer uit proberen :D

Margot zei

Het gerecht staat momenteel in de oven !
Toen ik vanmiddag even zat te " bloggen/lezen"
kwam ik jouw recept tegen, dus boodschappen doen , want dit lusten wij wel , met deze inspiratie , met complimenten voor jou .......gaan wij straks dit
brocoli/ham gebak opeten !!
Het ruikt nu al lekker , dus ....bon appetit ....nog
even een dik kwartier .....!!

Judith zei

En wij hebben hem ook gegeten, erg lekker! Dank je wel voor het delen!

Terray zei

Nou Shirley, je hebt weer een heel prettig blogje geschreven. Jij tovert een glimlach op mijn gezicht. Dank je wel

Groetjes
Tertia

Irene zei

Tegewoordig kan ik wel een complimentje incasseren. Is ook wel eens gebeurd, van een wildvreemde in Engeland, die vond dat ik een leuke kleurige tuniek aanhad. Thank you so much.

Die quiche ziet er zalig uit, ga ik zeker eens proberen.

Groetjes, Irene