Sandwichen maar

De top is af,
(in het echt zijn de kleuren veel helderder) ik moet nog wel wat strijken, en dan de latten ophalen bij Miranda, zodat ik kan gaan sandwichen of dubbelen, net hoe je het wilt noemen. Ik heb mooie wollen tussenvulling, oja, de achterkant zal ik eerst maar op maat maken, eh, waar had ik de stof ook alweer neergelegd?

Het recept van de kipschotel zet ik onderaan, maar eerst wil ik jullie een leuk verhaaltje laten lezen, geschreven in 2006, toen Evelien 15 en Suzanne10 was, het staat hier op mijn oude weblog. (Klik op de gekleurde letters, ik krijg geen streep onder de linkjes) Ik kwam hem vannacht tegen, toen ik bezig was met de verhalen te categoriseren, wat een werk.

 Chickenpie
zet de oven aan op 220ºC
3 kipfilets in reepjes van vingerdikte aanbakken in vuurvaste schaal op een hoog pitje, doe er na een paar minuten zout en peper bij, een klontje boter (eetlepel) en een in stukjes gesneden bosje lente-uitjes.
Terwijl dit alles bakt strooi je er een mespunt nootmuskaat over, (als je zelf raspt ongeveer een kwart stukje van de noot); 2 laurierblaadjes, 1 eetlepel verse tijm, 150 gram champignons in plakjes.
Paar minuten laten meebakken, en dan gaat er 2 eetlepels crème fraîche bij, 1 eetlepel witte bloem, 1 eetlepel mosterd (serieus, niet weglaten!) en 300 ml kippenbouillon. Dit alles even laten pruttelen, het wordt een dikke vloeibare massa.
Neem een grote vel bladerdeeg (is op een rol te koop, uit de koeling, niet uit de diepvries)  en dek hiermee de hete schaal af. Rastervorm inkerven met scherp mes, instrijken met geklutst ei, en in de oven tot het bladerdeeg hoog en goudbruin is. Kip is al gaar, dus daar hoef je niet bang om te zijn.