Buzy bee

Heej, dat is een leuke naam voor onze mini-bee, ik zal het volgende week in de groep gooien! (ik weet dat je druk als busy schrijft, dit is meer als een buzz, vanwege het vele gekakel, maar met 2 z-en vond ik het niet mooi staan)
Vanmorgen was het al heel vroeg opstaan,

al om 7 uur, want om 9 uur zouden Miranda en Angela komen. Gisteravond was ik druk in de weer geweest om de grote tafel in de woonkamer weer leeg te maken, ik had er al weken aan zitten werken zonder iets weg te halen, alleen maar aan toegevoegd. Ik hoorde Zopje tevreden knorren toen ik eindelijk mezelf bij de lurven had gepakt en bij de tafel stond; hij lag prinsheerlijk op mijn lapjes, met zijn kopje op de lens van de digi, die daar lag na het maken vaneen foto van het poppenblokje.
Hij ging er mooi voor zitten, toen hij de digi op hem gericht zag.


Toen Angela gistermiddag sms'te met de vraag of de bee toch wel bij mij was, en om 9 uur begon, smst'te ik terug met een: "Tuurlijk", een beetje met de hoop gedachte dat het dan toch half 10 zou worden eer ze er waren, want ze zijn nooit op tijd. ;-) Beware and behold, kwart over 9 ging de bel, en daar stonden ze, de slapers nog uit hun ogen wrijvend. Nee, nou moet ik niet jokken, ze zagen er fris en uitgeslapen uit,  Julie kwam op een wat 'normalere tijdstip', om 10 uur, op de fiets, met vuurrode oren van de koude wind, brrr.

Angela pakte haar quilt uit die ze had laten doorquilten voor €140,- een mooi all-over patroon, en ze was ook zeer te spreken over de snelle service (paar dagen als ik goed heb zitten opletten, ik let wel goed op, maar ze praten zoveel hè), dus voor herhaling vatbaar.
Zien jullie hoe strategisch ik het schoteltje met amandelstaaf heb neergezet, zo achter het servies, uit het zicht voor mij? Julie en ik zaten aan de ontbijtkoek, Julie omdat ze niet van zoetigheid houdt (bofkont) en ik vanwege de DDC (geen enge ziekte, DDC staat voor dikke dames club, oftewel de weightwatchers).
Angela was bezig met haar Phebe rand uit te tekenen, nadat ze eerst nog wat geborduurd had.
Julie was aan het worstelen met een Camelot blok, een hele lastige om mooi plat te krijgen, maar hij is wel prachtig van stofgebruik. Ik zie dat Dorry hem ook als bee-BOM blok heeft
Miranda prikte lustig op los in haar kalender BOM van Dorry, dat is toch zo'n enig patroon (is denk ik niet meer te koop, zag hem niet op haar site staan), vooral de maand met die meisjesbeentjes vind ik om te smullen.
Dit is een foto van Marloes d'r blok,
en een foto is van Anne O van alle blokken tot een top gemaakt, ik heb hem geloof ik nooit af gezien.
Om 12 uur gingen de meisjes huiswaarts, ik zag scheel van de honger, nou ja, bijna dan, en na het bammetje
en een zalig fruithapje (een halve maar, want ik word hier erg winderig van :p ) ben ik verder gegaan waarmee ik tijdens de bee ook bezig was, namelijk met de Artesan Star, zo in de pauzes van Desperate Housewives.
Hij is nog niet helemaal af,
hier showt Suzanne hem, op haar tenen staand met haar armen helemaal wijd, en nu zie ik gelijk waar ik de krukken had gelaten, die ik eergisteren al weg had willen brengen, ware het niet dat ik ze kwijt was. Valt ook helemaal niet op hè, zo pal naast de deur.
Morgen ga ik verder met de buitenste strokenrand, en die zet ik dan vast met een prachtige bijpassende donkere stof, die ook als iets bredere rand aan de buitenkant komt.  En toen ik klaar was met het eerste stapeltje stroken (wat je naast de quilt op de grond ziet liggen), en aan het eten klaarmaken wilde beginnen, zag ik Zopje in totale extase op de bank liggen,
ooh, is hij niet om op te vreten zo lief?
Met de kerstverlichting nu ook om onze watergodin ziet de tuin er steeds kersteriger uit.
Spooky he? Is een LED-kabel van 10 meter, bij de Marskramer gekocht vanmiddag, zo tussen het naaien van een paar blokken en een paar stroken door, toen ik me opeens herinnerde dat we geen vaatwasmiddel meer hadden.  Ppfff, ja hoor, ook ik word moe van mezelf.

Nog even volhouden, want er is nog 1 heel leuk ding om te vertellen, en dan ben ik klaar (kan ik er wat aan doen dat er zoveel uren in mijn dagen zit?) met deze blog.
Vanavond was weer de controle van de DDC, en ik was ondanks het lekker snoepen op pakjesmiddag, en het uit eten gaan op zaterdagavond avond 1,2 kilo afgevallen! Geweldig, ik zat de rest van de bijeenkomst te stralen en te grijnzen. De coach zei wel dat we nog even een week moeten wachten met heel hard juichen, want, zo zei ze, "God straft onmiddellijk, de Weightwatchers een week later."
 Ik ben nu in totaal al 5,1 kilo kwijt, dat is dus een hele kledingmaat al, en dat in de moeilijkste  maand van het jaar.