Het gaat hier niet over de binding van een sausje, of over relaties -o wacht, dat is bonding-, maar over quilts, uiteraard, heb ik jullie dit filmpje al eens laten zien? Zeker de moeite waard om ook eens te proberen!
Laat je niet afschrikken door iets vreemds, probeer het eerst even uit op een klein quiltje, maatje placemat of zo. Als ik me niet vergis, is de breedte van de binding die ze er op stikt dubbelgevouwen 2x breder dan de breedte van de tussenvulling die buiten de quilt uit steekt, dus 3 inch vulling, 12 inch binding. (6 inch dubbelgevouwen).
Laat je niet afschrikken door iets vreemds, probeer het eerst even uit op een klein quiltje, maatje placemat of zo. Als ik me niet vergis, is de breedte van de binding die ze er op stikt dubbelgevouwen 2x breder dan de breedte van de tussenvulling die buiten de quilt uit steekt, dus 3 inch vulling, 12 inch binding. (6 inch dubbelgevouwen).
Om het zeker te weten, zou ik het eigelijk moeten uitproberen, maar daar heb ik nu even geen tijd voor, ik ben met de huizenquilt bezig. Op de achterkantfoto wijst het pincet -mijn beste vriend- aan waar ik begon, en dan zo de rij naar beneden quilten. De friemeltjes aan de zijkant (bovenkant rechtse foto) zijn teststiksels (nee, geen testikels) om de draadspanning goed in te stellen voordat ik met het echte werk begon. Dit doe ik altijd aan de zijkant, ik sla gewoon een stuk achterkant naar voren over de tussenvulling, en dan proberen maar. Dit kan natuurlijk alleen als de achterkantstof vergelijkbaar is met de top van de quilt.
En elke keer pauzeren als ik weer een rij had gedaan, waar ik ongeveer een half uur over doe, in het begin 3 kwartier, omdat het draad knapte, of steken over sloeg, vooral als ik achteruit stikte; dat is blijkbaar teveel gevraagd.
Ik kan me heel goed voorstellen dat beginnende machinaalquilters de boel in de hoek gooien en weer met het handje gaan quilten. Grote boosdoener van steken overslaan: de witte lapjes met opdruk, en dan bedoel ik de opdruk die er op ligt, dus die een beetje glimmen, het lijkt wel rubber zo taai, dat alle naalden die ik probeerde de stof haast door het steekplaatje heen het spoelhuis in duwde, maar gelukkig kwam ik er wel soepel door met de 'titanium' naalden,
die hebben een soort anti-plak coating, maar ja, het draad bleef regelmatig knappen,(het pluisde en knapte) en daar heb ik met de siliconenspray (bij doehetzelf zaken te koop) een einde aan gemaakt, gewoon door 3 lijntjes te trekken over de klos, en dan smeert het draad alles waar het door moet, wat dan voor minder wrijving zorgt, en dus minder of geen draadbreuk. Normaal zou ik met de spray gerust over de quilt spuiten, over die taaie lapjes, maar ja, ik heb er met blauwe stift op getekend, en ik weet niet of dat invloed heeft op het uitwasbare.
Opperste concentratie tijdens het quilten, want je ziet elke misser, en hoewel ik weet dat het van een afstandje niet opvalt, en er gewoon heel mooi uit gaat zien, wil ik ook voor de quiltpolitie geen slecht figuur slaan; nee, dit wordt geen tentoonstellingquilt, hij komt misschien wel in de etalage van Quiltshop leur te hangen, maar daar blijft het bij.
Tot hier ben ik gebleven, morgen zal ik weer verder gaan, en dan in de pauzes ook weer een -wederom verbaasd kijkende- LIB maken? Wie weet.
En hier nog een filmpje ter afsluiting -alsof dit blogje nog niet lang genoeg was- met uitleg over bies op de quilt naaien, ze laat alles duidelijk zien. Voor zo'n klein quiltje zou ik het ook wel zonder afmeten en vastspelden durven vast te naaien, maar voor een grote quilt is dit vragen om problemen, in de vorm van golvende randen of juist opkrullende hoeken.
En elke keer pauzeren als ik weer een rij had gedaan, waar ik ongeveer een half uur over doe, in het begin 3 kwartier, omdat het draad knapte, of steken over sloeg, vooral als ik achteruit stikte; dat is blijkbaar teveel gevraagd.
Ik kan me heel goed voorstellen dat beginnende machinaalquilters de boel in de hoek gooien en weer met het handje gaan quilten. Grote boosdoener van steken overslaan: de witte lapjes met opdruk, en dan bedoel ik de opdruk die er op ligt, dus die een beetje glimmen, het lijkt wel rubber zo taai, dat alle naalden die ik probeerde de stof haast door het steekplaatje heen het spoelhuis in duwde, maar gelukkig kwam ik er wel soepel door met de 'titanium' naalden,die hebben een soort anti-plak coating, maar ja, het draad bleef regelmatig knappen,(het pluisde en knapte) en daar heb ik met de siliconenspray (bij doehetzelf zaken te koop) een einde aan gemaakt, gewoon door 3 lijntjes te trekken over de klos, en dan smeert het draad alles waar het door moet, wat dan voor minder wrijving zorgt, en dus minder of geen draadbreuk. Normaal zou ik met de spray gerust over de quilt spuiten, over die taaie lapjes, maar ja, ik heb er met blauwe stift op getekend, en ik weet niet of dat invloed heeft op het uitwasbare.
Opperste concentratie tijdens het quilten, want je ziet elke misser, en hoewel ik weet dat het van een afstandje niet opvalt, en er gewoon heel mooi uit gaat zien, wil ik ook voor de quiltpolitie geen slecht figuur slaan; nee, dit wordt geen tentoonstellingquilt, hij komt misschien wel in de etalage van Quiltshop leur te hangen, maar daar blijft het bij.
Tot hier ben ik gebleven, morgen zal ik weer verder gaan, en dan in de pauzes ook weer een -wederom verbaasd kijkende- LIB maken? Wie weet.
En hier nog een filmpje ter afsluiting -alsof dit blogje nog niet lang genoeg was- met uitleg over bies op de quilt naaien, ze laat alles duidelijk zien. Voor zo'n klein quiltje zou ik het ook wel zonder afmeten en vastspelden durven vast te naaien, maar voor een grote quilt is dit vragen om problemen, in de vorm van golvende randen of juist opkrullende hoeken.
2 opmerkingen:
Hij wordt echt schitterend!!!
Groetjes
Ines
Hij wordt echt prachtig. Leuke filmpjes.
Een reactie posten