Eèèèèèèèèèn Actie!

Vrijdagavond kwart voor 12 en ik heb een siggie af, huh, Shirley, een siggie? Ja, eentje maar en we gaan hier geen gewoonte van maken ;-), en een uur later stond ik in mijn nachthemd in mijn lingerielade -met bhtjes van maten 70-aa tot 95-C, want je weet maar nooit of je de meisjes weer gaat groeien of weer gaan krimpen- te spitten, op zoek naar mijn mooie naambadges. Ik heb er 2, maar vinden, ho maar. Ik had er maar eentje nodig voor de Fonkelbee, de ochtend er op ( afgelopen zaterdag).
Helaas niets gevonden, mijn hoop ging nog uit naar een blikje op mijn naaikamer, maar ook niks, en toen heb ik een simpel wit kaartje met mijn naam er op in een insteekhoesje gestoken, dan maar geen eerste prijs; die heb ik toch al, een huis vol gezondheid, liefde en elke dag te eten, plus iedereen ook nog een fijne hobby, wat wil je nog meer? Nou, een foto maken van mijn one and only siggie voordat ik hem afleverde was fijn geweest, nu moeten we het doen met mooie herinneringen en een wazige -want van een flinke afstand genomen- foto.

 Om 7 uur ging de wekker, en om kwart over 8 reed ik met een auto vol zwarte sleurhutjes, een digi met lege kaart en volle accu en 2 tassen met quilterigheden met de zon in het gezicht naar Helmond, alwaar ik heerlijk op tijd aankwam, ik kon nog voor de deur parkeren!  Deze jaarlijkse bee wordt voor de 3e keer georganiseerd door Sabine. Een beetje onwennig liep ik met volle armen het gebouw binnen, op het geluid af, en keek rond, voor iemand die best wel extrovert overkomt, voelde ik me op dat moment erg klein; ik zag eerst niet één bekende. :-( maar dat veranderde al gauw, en mijn armen en kaken werden lam van tassen vast houden, zoenen en kletsen.

Snel mijn jas opgehangen, mijn tassen in een hoek gezet, koffie aan de bar gehaald en weer kletsen, want zie: daar stond Yvonne met haar gehaakte sjaal, waar ik potjandorie geen foto van heb gemaakt, maar wel heel even heb bewonderd.  Dat 'heel even' lag niet aan het feit dat het niet om aan te zien was -het was echt wel mooi-, maar omdat de deuren van de grote zaal open gingen en we hup-hup koffie op moesten drinken, want bij de deur moesten we nog de siggie afgeven, een vlop in ontvangst nemen en 'eetgeld' betalen. Dit alles gaat al lastig met tassen in en rond je armen, laat staan met een kopje koffie op een schoteltje. Toen we naar binnen schoven, konden we gelijk de siggies die al op het bord zaten geprikt bewonderen, ooh wat een werk hadden velen er van gemaakt. Ik dacht me te hebben uitgesloofd met een machinale applicatie, uuuh, nee dus.
Sabine (of haar beegroep) maakt hier een quiltje van, en die showt ze volgend jaar weer. Kijk maar, deze is gemaakt van de blokjes van vorig jaar:

Lekker aan tafel geschoven bij bekende en onbekende dames, die nu ook een beetje tot bekenden horen, beetje, want ik ben heel slecht met namen onthouden. Yvonne aka Sommeke en Marianne van Ikorni Quilts Voor de vorm kwam het handwerktasje op tafel, -ik had hexagonen bij me voor de antieke quilt, nog 5 stuks moeten er aan- hoewel er ook dames zaten te werken waren alsof het aangenomen werk was LOL. 

We hadden nog tijd voordat de show&tell van start ging, dus maakte mijn digi en ik een rondje zaal, heerlijk,
oude bekenden zien, en begroet te worden door dames die mijn blog lezen; zij weten veel van mij, maar ik (haast) niks van hun.  Ik laat hier de foto's in collages zien, helaas lukken slide-shows niet in blogspotland. Sabine heette ons welkom, en de show& tell kon beginnen, zo luxe, op een verhoogd podium en met gebruik van microfoon, zodat zelfs de meest verlegen dames te verstaan waren! Mijn eerste 3 foto's mislukten jammerlijk, ik stond er te ver van af, omdat ik niet wilde opvallen.

Dus toch maar de stoute schoenen aangetrokken en vooraan links van het podium gaan staan, en toen ging het prima.
 
Willen jullie de foto's goed bekijken, ga dan naar dit album.alwaar je kan kiezen voor een slideshow, of niet.
Wil je foto's opladen, omdat je er zelf op staat, ga dan naar dit album. En was je erbij, dan mag je deze foto's uiteraard op je eigen blog zetten, hiervoor hoef je geen toestemming te vragen. En sta je op een foto, maar wil je die absoluut niet op internet hebben staan, reageer dan via mijn weblog, en dan haal ik hem er gelijk af. tegen een beetje betaling (1 FQ) fotoshop ik rimpels en vetrollen weg, zo ben ik.

Ziet Marion (in blauwe shirt) er niet fantastisch uit?! Ze is al zoveel afgevallen, zo knap!
Ik showde uiteraard ook, ahum, maar daar heb ik (nog) geen foto's van,

Na de show&tell hadden we een 3 kwartier om te shoppen, te buurten, in discussie te gaan, uitleg te vragen en mensen zoals zij en zij lastig vallen met flitslichtjes,
en toen was het tijd voor de soep met broodjes
Tomatensoep met balletjes was van Yvonne, ik koos de heerlijke champignonsoep, en uiteraard verbrande ik mijn tong met de eerste hap. Het eten was binnen, en we gingen de zaal weer in, de workshops werden elders gehouden, en zo was het opeens een beetje rustiger bij de winkeltjes, tijd om rond te neuzen en nog een beetje shoppen?

Nou, een beetje dan, want ik was al zalig geslaagd met extra dikke wollen tussenvulling en Titanium naalden voor mezelf, en een geweldig cadeau voor mijn moeder die de 17e november jarig wordt. Bij Patch& Stitch (bovenste 2 van de 4 foto's) had ik nog veel meer willen scoren, want wat een mooie rekjes! Maar niet getreurd, het kan altijd nog, want ze kunnen ook per post bezorgd worden, als platte bouwpakketjes.  In de hal stond Klara met een tafel vol Visco lappen, gewone katoentjes en quiltstof, tijdschriften en boeken, allemaal uit eigen kast; met een beetje pijn in haar hart is ze aan het opruimen, en ik viel gelijk voor enkele Vlisco stoffen. In de grote zaal stonden de officiële quiltwinkels, de Quiltsteek, Serendipity,en de Quiltpuzzel

Onderstaand quiltje hing hoog, maar bleef mijn oog trekken; het was jaren geleden als Blok van de Maand (BOM) op de website van Sulki gezet, en volgens mij staat het er nog steeds.
 
Even kijken.... Jaaah, klik maar hier en ga dan naar 2004! En ipv naar 2004 te klikken moet je even kijken naar wat de BOM van nu is, rechts zie je een stitcherie kerstquilt, oooh die is enig!

 Af en toe kwamen er 'vreemdelingen' binnen, nieuwsgierig gemaakt door wat ze door het raam van het complex zagen gebeuren, en een enkele vreemde verliet zwaar besmet de zaal, LOL. Tijdens de bingo had ik het een beetje te druk om (veel) foto's te maken, de bingo's vlogen om de oren, er waren een paar valse bingo's op straffe van haast evenzo vals gezang afgestraft werd.
Bianca had stinkend haar best gedaan op een fleurige naambadge, zie ze eens stralen! En zie je Yvonne op de midelste foto grijnzen, voor de foto doet ze alsof ze hard bezig is, met d'r mondje ja ;-). Ah, ik plaag je maar, je hebt best wel hard gewerkt.De volgende prijsuitreiking was voor de 10 mooiste siggies,

 en ter afsluiting werd de dame met de mooiste badge ook in het zonnetje gezet met een prijs; ze bleef in de prijzen vallen, koud van het podium af  vanwege de mooiste siggies. En bij het naar buiten gaan, kregen we allemaal nog een tas vol moois, het kon niet op!

Het was genieten!
Met de zon wederom volle bak in het gezicht reed ik moe maar helemaal happy huiswaarts, om 2 uur later aan de enorm uitgebreide, overladen en zalige Brabantse koffietafel bij schoonzus aan te schuiven, want weer een feestje; zwager (van mans kant) was 65 jaar geworden, hoera! De restanten van de koffietafel werd bij het na middernacht naar huis gaan verdeeld onder de gasten, en bij thuiskomst kon ik het gelijk opvoeren aan de visite van Tim, met 7 man sterk was alles in no-time op. Zijn gasten verlieten pas rond 4 uur het pand, ik heb er niks van gemerkt, ze waren rustig en de kamer zag er vanmorgen keurig uit.

Hier nog meer bloggers die in Helmond aanwezig waren:
  http://yvonne-madeliefje.blogspot.com/
Marianne van 365 dagen, ik ben je blog kwijt.
En er waren vast nog meer bloggende quilters, maar wie?