dinsdag 22 november 2011

Update

De chocolate chip cookies van mijn moeder gaan hard, en ik mag best wel trots zijn op mezelf dat ik er niks meer van heb gegeten sinds zondag, toen ik er eentje nam  om te zien of ze echt zo lekker waren. Ooh, ze zijn veel te lekker, deze trommel zat dus tot de nok toe vol, en kijk nou eens:
de bodem is in zicht!
erg he. Mijn ventje heeft er eentje uit gehaald en in een zakje gedaan voor me, zodat ik na het bezoekje aan de DDC mezelf kan trakteren. Volgens mijn weegschaal is er weer een kilo vanaf, maar het is nog geen donderdag, dus even niet te hard juichen.

De dierenartsafspraak was gistermiddag net gemaakt en de stoofpeertjes stonden op (met kaneelsuiker en een bodem met 1 groot glas rode port en wat water, ze waren schandalig lekker!),
toen Zipje lekker op mijn schoot ging zitten, beetje voorzichtig draaide hij zijn kopje naar me toe, en ik aaide hem voorzichtig over zijn bolletje; voelde ik daar nou een harde naad lopen? Ik voelde nogmaals voorzichtig, en wilde een scheiding in zijn haren leggen, om beter zicht te hebben op datgeen ik voelde, toen er opeens bruingele drab uit plopte, en stinken dat het deed! Met Zipje onder de arm naar de doos met tissues gelopen en toen voorzichtig het abces leeg gedrukt, er kwam ongeveer een eetlepel uit.
Smakelijk eten aan een ieder die dit nu zit te lezen en net een hap van zijn eten wilt nemen, viezer dan dit wordt het niet meer hoor, dus eet maar door.
Met de druk er af leefde Zipje helemaal op, ging zich uitgebreid wassen op zijn kopje (blerk),
en hier zit hij bij te komen van het wassen.
toch maar even later mee naar de dierenarts gegaan voor de zekerheid.
En daar zaten we, in de wachtkamer, met tegenover ons een Mechelse herder, rechts van ons een kooi met MainCoon kittens en even later kwam er ook nog een NewFoundlander aanstampen,
het leek wel of het paard van Sinterklaas binnen rond liep; 75 kilo aan zwarte haren en hijgend als een wielrenner met bronchitis die aan zijn 4e colletje begint en zijn puffertje is vergeten. Na een paar minuten kwam er een klamme walm onze kant op, een combinatie van gier, pens, pus, dikke ruften en een hele slechte adem, zo ongeveer rook het, en zelfs Zipje draaide zijn kopje om naar de muur, wat een verstikkende lucht. Het baasje van de herder keek ook heel benauwd, de baasjes van de bron der stanken hadden niks in de gaten; als je al zolang deze lucht inademt ruik je het blijkbaar niet, ze zullen waarschijnlijk net zo geroken hebben tot diep in de poriën.
"Oke, wie heeft er een windje gelaten?", sprak ik hardop, en keek richting Zipje, die net deed of hij me niet hoorde. Niemand die mijn grapje doorhad, de bazin van de herder nam zelfs de schuld op zich op, nou ja, op haar hond dan hè. Dat is wel handig trouwens, als je een hond bij je hebt, en je laat er per ongeluk eentje vliegen, dan geef je gewoon de hond de schuld. Goh, wat een uitkomst, ik kijk opeens heel anders tegen hondenbezitters aan.
We dwalen af, wat op zich niet altijd vervelend is, maar het schiet niet erg op zo.

Na een half uur in de stank te hebben gezeten, waren we eindelijk aan de beurt; een lieve dierenarts nodigde ons uit in zijn behandelkamer, en Zipje gedroeg zich voorbeeldig. Stribbelde niet tegen, liet alles toe bij het lichamelijk onderzoek, gromde slechts heel eventjes toen de arts met de tondeuse aan kwam zetten om het haar op zijn kopje wat weg te scheren bij de wond. Hij deed het heel netjes, oppervlakte van een maatje rijksdaalder is weg geschoren, en toen zagen we een klein rond gaatje en een deukje. Kwam van een gevecht met een andere kat, zei hij, dat geeft vaak vervelende ontstekingen, en een abces op de schedeldak geeft veel druk en dus veel pijn. Hij duwde nog wat rond het gaatje, maar er kwam niks meer uit, en was tevreden, er hoefde op 2 spuiten na (pijnstilling en antibiotica) niks te gebeuren met Zipje, en toen de kooi weer op tafel kwam, en ik het deurtje opende, liep Zipje nog voordat ik wat kon doen zelf naar binnen en ging heel deftig liggen, alsof hij wilde zeggen: "Kunnen we nu weer naar huis?".  Dit had de dierenarts nog niet vaak meegemaakt, zo'n lieve kater, en hij keek bijna verliefd naar Zipje.
Best wel een koddig zicht, Zipje met een kaal plekje op z'n kop, mijn ventje vond het een geniale oplossing, "nou kan ik ze tenminste zo uit elkaar houden", zei hij, met andere woorden: we houden het er in.

En een update van de Artesan Star quilt, jaja, er zitten rijen aan elkaar, ik ben er nog niet, maar wat ziet het er nu al mooi uit!
Beneden liggen de volgende rijen al te wachten om er tegenaan te mogen, morgen is er weer een dag.

22 opmerkingen:

Willeke de la Chambre zei

net heel bloedig een "geniet"verhaal zitten typen....verdwenen!

groetjes

Shirley zei

hopelijk ga je niet dromen van dit verhaal, in combinatie met de lekkere koekjes.

Miranda zei

Arm poezebeest...nu snap je ook waarom die sjago is/was.
Succes met je quilt in wording!

Elly L zei

Wat goed dat je het zelf er al hebt uitgedrukt, dat scheelde enorm in de pijn en hoefde hij niet zo gestrest bij de dierenarts te zitten

Ansje zei

Zo herkenbaar jou verhaal bij de dierenarts. In 40 jaar hebben wij 9 poezen gehad dus kan er ook een boek over schrijven. Maar ZipZop/poes heeft zich als poes gedragen!Kompliment voor hem!
Heb jij soms een tip tegen een jeweetwel kater die op de mat plast?:-( Hebben de bak al op de plek gezet. Hormonenpilletjes? Groetjes Ansje

Johanna Zweden zei

Wat een belevenis , maar sorry , mijn dag kan niet meer fout, zit hier te gieren, zie het helemaal voor me.
Maar ben blij voor zopje dat het allemaal goed is afgelopen, vorig jaar hadden we dit met Simba, die was in gevecht geweest met een slang , en die zijn hele gezicht was opgezwollen,en daar kwam me een vuil uit. Maar gelukkig zopje is weer oude zopje
wat word je quilt mooi,
En Ansje, ik heb een kat, die 6 kattenbakken in huis heeft staan, en ook nog een hele grote kattenbak buiten, de tuin, en nog steeds gaat hij er soms naast!Die van ons heeft om de dag speciale pilletjes, maar helaas!! Dus Shirley als je hier ook nog iets op weet!!
O wat zien die koekjes en peertjes er lekker uit! sterkte met je dieet
Groetjes Joke en purrrrrrrrrrrrrrrrrrs van Simba voor zopje, en zipje natuurlijk

Erica zei

Fijn dat Zipje nou weer opknapt, kan ie weer lekker achter de muizen aan!

GRANNY'S HOUSE zei

Ik had gelukkig al gegeten ;-)
Gelukkig viel het mee en kon hij weer lekker mee naar huis.
En wat knap dat jij van de koekjes af kan blijven, ik heb de laatste tijd veel, heel veel zwakke momenten.

Groetjes
Ines

Yvonne zei

Als poezenmoeder van (eerst vier en nu nog) twee poezen is je verhaal heel herkenbaar. We hebben al wat keren met zo'n abces bij de dierenarts gezeten! Gelukkig is een kuurtje en het schoonhouden van de wond vaak afdoende. Hoop dat zipje snel weer de oude is!
Je koekjes zien er heerlijk uit!

AnitaS zei

Gelukkig dat het met Zipje verder goed was. Mooie quilt wordt het.

Guusje, zei

Fijn te lezen dat het allemaal goed is gegaan met Zipje. Wat een gedoe zeg zo'n abces. Goed dat je dat zelf kon oplossen. De koekjes zien er heerlijk uit, knap dat je ervan kon blijven en dan je quilt hij wordt mooi.

sylvia zei

getsie, wat schrijf jij vieze verhalen.........LOL
kun je ook je brood mee verdienen, hoor.......haha
groetjes, Sylvia

en dat lijnen......doorgaaan, vooral doorgaaaaan........suc6

Erna Peekel zei

Wat een avontuur weer voor Zipje. Maar gelukkig is het probleem opgelost. Echt lachen zoals hij zijn hokje weer in is gelopen. Mijn Bobby doet dit ook. Het liefst zou hij tegen mij zeggen "ga jij maar zonder mij" Mijn Bobby laat zich moeilijk onderzoeken kruipt altijd helemaal in elkaar maar zodra zijn hokje weer op tafel komt dan ziet de dierenarts weer hoe groot hij is. hahaha Je quilt in wording ziet er super leuk uit. Groetjes, Erna

Supergoof zei

Ze zijn inderdaad heerlijk!!!!
De koekjes bedoel ik, kreeg ze vandaag per post.
Je bent een Schat!
;o)

Terray zei

Arme zipje.....wat een ellende kan je als poezenbeest meemaken.
En wat maak je als baasje zijnde toch mee in de wachtkamer hahahaha

Hopelijk is zipje snel weer opgeknapt
Groetjes
Tertia

Hubertine zei

Wat een heerlijk verhaal!!! Ik vind niets zó rustgevend als een poes die zich lekker licht te poetsen!!!!
Gelukkig dat het weer goed gaat met Zipje!!
Groetjes, Hubertine

quiltfien zei

Tja...en dan heb ik geen katten maar wél twee herdershonden.
Waarvan er eentje dus echt kampioen scheetjes en boeren laten is....
en als ik dan zeg dat het de hónd was die een boertje liet, kijken mensen me ook zo aan van.....hhhmmmjjjaaa zal wel.
Maar je quilt wordt wel prachtig!!!
Ik hou van die warme kleuren

Else zei

Oh alleen het zien al van die koekies, SLABBETJE!! En wat ga je goed al weer een kilo TOPPERTJE, vooral doorgaan. Je quilt wordt erg leuk, fijne avond knuffel Else

En hopelijk knapt Zipje nu snel op.

Jantine zei

Leuke stofjes heb jij gewonnen! En fijn dat het met het poezebeest weer goed is, wat zal die een koppijn gehad hebben....

Mascha zei

Wat zielig voor Zipje of was het nu Zopje, ha ha Nee, het was Zipje. Gelukkig viel het allemaal mee bij de dierenarts.
Groetjes Mascha

mieke zei

Dat zal inderdaad aardig gemeurt hebben én het abces én de wind.

Ik heb ooit met een cavia in de wachtkamer gezeten.
Ook een paar honden natuurlijk.
Ik was als de dood, dat ze op mijn doosje af zouden komen, hahahaha.
Beterschap voor het beestje.

Anoniem zei

Poging nummer 2. Ik krijg elke keer een foutmelding als ik wil reageren. Echt raar, maar goed het is blijkbaar niet anders. Leuk filmpje van Zipje en goed dat je de pus hebt kunnen verwijderen. Je quilt wordt erg mooi, vrolijke kleuren ook.